Irena Wyczółkowska urodziła się w 1941 roku w Warszawie, zmarła w 2015 roku w Opolu. Ukończyła filologię polską, pracowała w wydawnictwie Uniwersytetu Opolskiego. Kilkanaście lat współpracowała z Radiem Opole, omawiając nowości książkowe. Była także członkiem redakcji kwartalnika „Strony”. Debiutowała w 1958 roku w „Odrze” (u Tymoteusza Karpowicza). Jej wiersze ukazywały się wielokrotnie w prasie literackiej. Po wczesnym debiucie autorka zrezygnowała z pisania – na całe ćwierć wieku. Opublikowała tomiki poetyckie: Skóra węża (Kraków 1990), Gdzie piołun rośnie (Katowice 1991), Ptaszysko (Opole 1991), Balkon bez poręczy (Warszawa 1993), Gwar utajony (Wrocław 1996), Smocza samotność (Warszawa 1997), Wstęp do teorii jawy (Wrocław 2000), Ulica Równoległa (Wrocław 2005), Bilet na wodolot (Wrocław 2010), Portret z duszą na ramieniu (Warszawa 2013) oraz krótkie opowiadania Mitoplotki (Opole 2013) i Opowieści nanibne (Chorzów 2015). Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.