Henryk Józef Witczyk (ur. 29 października 1955 w Dankowie Dużym k. Włoszczowy) – polski biblista, kapłan diecezji kieleckiej, profesor Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, jedyny polski członek Papieskiej Komisji Biblijnej.

Święcenia kapłańskie otrzymał 29 maja 1979. Kolejne szczeble kariery akademickiej to magisterium, uzyskane na KUL w 1978 (Problematyka literacka i teologiczna Ps 50), doktorat z teologii obroniony w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w 1985 (Teofania w Psalmach), licencjat nauk biblijnych zdobyty na Papieskim Instytucie Biblinym w Rzymie w 1991, habilitacja na KUL w 1997 (Model komunikacji diafanicznej w Psalmach). W 1999 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego KUL, a 12 października 2004 – jako pierwszy profesor KUL odebrał nominację profesorską z rąk Prezydenta RP.

Jest kierownikiem Katedry Teologii Biblijnej Nowego Testamentu w Instytucie Nauk Biblijnych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 2008-2016 pełnił funkcję dyrektora tegoż instytutu. Redaguje kwartalnik homiletyczny „Współczesna Ambona” (Kielce) oraz półrocznik biblijno-teologiczny „Verbum Vitae” (KUL)^[1]. Jest przewodniczącym Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II (od 2005) oraz przewodniczącym Stowarzyszenia Biblistów Polskich (od 2013).

W latach 1988-1992 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Znaków Czasu”, a w latach 1991-1995 założyciel i dyrektor Świętokrzyskiego Radia „Jedność” oraz założyciel i dyrektor Wydawnictwa „Jedność” w Kielcach.