Drugie na świecie krytyczne wydanie „Mein Kampf”
Wydawnictwo Bellona zapowiada, że 20 stycznia rozpocznie się sprzedaż polskiego wydania „Mein Kampf” („Moja walka”), ideologicznego „wyznania wiary” Adolfa Hitlera. Jest to jedna z najbardziej złowrogich książek w dziejach ludzkości, która przygotowała grunt pod II wojnę światową i masowe zbrodnie Trzeciej Rzeszy.
Po upadku reżimu hitlerowskiego w wielu krajach publikowanie „Mein Kampf” zostało zakazane. Edycja niemiecka ukazała się dopiero w 2016 roku. Polski czytelnik obecnie dostaje do ręki drugie na świecie wydanie krytyczne tej książki. Autorem przekładu, opracowania naukowego i wstępu jest prof. Eugeniusz Cezary Król, znawca dziejów Trzeciej Rzeszy i narodowego socjalizmu.
Książka była opublikowana w dwóch częściach w latach 1925-1927 i stała się biblią niemieckich narodowych socjalistów. W Trzeciej Rzeszy wręczano ją m.in. nowożeńcom. Do końca wojny tylko w Niemczech sprzedano ponad 12 mln egzemplarzy!
W pierwszej części książki Hitler zamieścił propagandową wersję swej biografii. W drugiej zaś zawarł podstawy ideologii ruchu narodowosocjalistycznego. Powołując się na rasistowskie teorie, dowodził, że Niemcy przewodzą aryjskiej „rasie panów”. Nienawidził Żydów, których po przejęciu władzy chciał się pozbyć, a także Słowian. Hitler obiecywał rodakom zmazanie klęski wojennej z 1918 roku, zjednoczenie narodu, budowę „Wielkich Niemiec” oraz uzyskanie „przestrzeni życiowej” na Wschodzie. Choć te zapowiedzi uważano za bufonadę szaleńca, stały się one tragiczną rzeczywistością w latach trzydziestych i czterdziestych.
– Musiałem przełamywać barierę moralną w trakcie pracy nad tłumaczeniem i krytycznym opracowywaniem tekstu „Mein Kampf”. Cały czas bowiem dręczyła mnie świadomość, że oto mam do czynienia z tekstem wyprodukowanym przez indywiduum, które omotało możnych tamtego świata i korzystając z ich karygodnego cynizmu pomieszanego z kompletnym brakiem wyobraźni doprowadziło do realizacji swoich – zapisanych przecież wyraźnie w „Mein Kampf” – zbrodniczych planów. Ogarniał mnie wstyd, że nie zrobiono nic, aby w stosownym czasie i z należytą stanowczością zapobiec temu nieszczęściu, które nazywało się Hitler i jemu podobni. Według mnie ta książka, ten jej – jakby nie było – sukces, to wielki wyrzut sumienia wobec ówczesnych elit zarówno wewnątrz Niemiec, jak poza ich granicami. To także groźne memento dla obecnych i kolejnych pokoleń – przekazał prof. Eugeniusz Cezary Król w wywiadzie, którego pełny tekst ukaże się w nr 1/2021 „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI”.
Prof. Eugeniusz Cezary Król jest absolwentem VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV w Warszawie (1964). W 1969 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie był uczestnikiem asystenckich studiów przygotowawczych i studiów doktoranckich na macierzystej uczelni. W latach 1973-1981 pracował w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Warszawie. W 1976 roku otrzymał na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora na podstawie pracy „Okupant niemiecki wobec szkolnictwa polskiego na terenie Generalnej Guberni w okresie drugiej wojny światowej (1939-1944)”. Na przełomie lat 70. i 80. współpracował z podziemną Niezależną Oficyną Wydawniczą.
W latach 1981-1991 pracował w Pracowni Warszawskiej Instytutu Zachodniego w Poznaniu, a od czerwca 1991 roku do lutego 1993 roku w Instytucie Badań Edukacyjnych. W marcu 1993 roku został pracownikiem Instytutu Studiów Politycznych PAN, w Zakładzie Studiów nad Niemcami. W 1999 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Propaganda i indoktrynacja narodowego socjalizmu w Niemczech 1919–1945”. W 2007 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1999-2000 pracował jako profesor gościnny na Uniwersytecie Johannesa Gutenberga w Moguncji; w latach 2002-2006 był dyrektorem Stacji Naukowej PAN w Berlinie, w latach 2012–2016 dyrektorem Instytutu Studiów Politycznych PAN. W latach 2000-2002 i 2006-2013 wykładał w Collegium Civitas w Warszawie, gdzie kierował także Katedrą Politologii. Był także wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2016-2019).
Za książkę „Propaganda i indoktrynacja narodowego socjalizmu w Niemczech 1919-1945” otrzymał Nagrodę Klio (1999) i Nagrodę im. Jana Długosza, za książkę „Polska i Polacy w propagandzie narodowego socjalizmu w Niemczech 1919-1945” Nagrodę Klio w 2006. Jest także tłumaczem i edytorem trzytomowego polskiego wyboru „Dzienników” Josepha Goebbelsa (2013-2014).