Herta Müller w MOCAK-u

Zapraszamy na spotkanie z laureatką Literackiej Nagrody Nobla Hertą Müller w sali audiowizualnej Muzeum. Wydarzenie towarzyszy wystawie prac autorki "Tam gdzie nie można mówić". "Słowo jako obraz, obraz jako słowo" w Galerii Beta w MOCAK-u. Ekspozycja trwa do niedzieli 22 września.

Pokazujemy na niej kilkadziesiąt kolaży, powstałych w latach 2005–2018. To pierwsza prezentacja tych prac w muzeum sztuki współczesnej. Wystawa trwa do niedzieli 22 września.

Podczas spotkania artystka zinterpretuje swoją sztukę. Wstęp na temat jej twórczości oraz prowadzenie rozmowy: Delfina Jałowik i Jürgen Kaumkötter (kuratorzy wystawy).

Pisarka stworzyła unikalną koncepcję poezji wizualnej, podporządkowaną rygorowi formatu pocztówki. Jej kompozycje oparte są na tekście dopełnianym przez obraz. Za pomocą skondensowanej metafory Herta Müller uchwytuje rzeczywistość, tworząc impresje na jej temat. Ekspozycja stanowi część cyklu, w ramach którego pokazujemy wieloaspektowość osobowości twórczych – pisarzy, filozofów oraz naukowców, a zarazem autorów prac wizualnych.

Na spotkaniu będzie można kupić w promocyjnej cenie publikację towarzyszącą wystawie. Zawiera ona ponad 80 kolaży Herty Müller z tłumaczeniami na polski i angielski, a także wywiad z autorką oraz eseje między innymi Michała Rusinka, Christiny Rossi i Marii Anny Potockiej. W MOCAK Bookstore dostępne będą również inne pozycje na temat noblistki oraz jej książki.

Czas: 19 września, czwartek, godz. 18.00
Miejsce: Galerii Beta w MOCAK-u

Kilka słów o autorce:

Herta Müller urodziła się 17 sierpnia 1953 roku w Nițchidorfie, w wielokulturowym Banacie w Rumuńskiej Republice Ludowej. Pochodzi z mniejszości niemieckiej. Jej ojciec był podczas wojny żołnierzem Waffen-SS, służył w 10. Dywizji Pancernej SS „Frundsberg”. Matka po wojnie została wywieziona wraz z innymi Niemcami banackimi na kilka lat do ZSRR do pracy przymusowej. Herta Müller uczyła się w niemieckojęzycznym liceum w Timișoarze. W latach 1973–1976 studiowała germanistykę i filologię rumuńską na Uniwersytecie Zachodnim w Timișoarze. W 1976 roku podjęła pracę jako tłumaczka tekstów technicznych w fabryce maszyn, jednak w 1979 roku, po odmowie współpracy z Securitate (Departament Bezpieczeństwa Państwowego), straciła posadę. W 1987 roku wyemigrowała i osiedliła się w Berlinie Zachodnim. Pracowała jako twórczyni i profesor wizytujący na kilku uniwersytetach w Niemczech i w innych krajach. W 2009 roku otrzymała Literacką Nagrodę Nobla. Mieszka i pracuje w Berlinie.