Wisława Szymborska, Wybór poezji
Już jest! – premiera Wyboru poezji Wisławy Szymborskiej
Po dwudziestu latach od Nagrody Nobla popularność dzieła Wisławy Szymborskiej nie słabnie. Ta poezja powściągliwości uczuć, przewrotnego humoru, filozoficznej głębi oraz przenikliwego namysłu nad tym, kim jest człowiek, doczekała się tak wielu komentarzy naukowych i krytycznych, że wypełniłyby one dużą bibliotekę.
Po wiersze Noblistki chętnie sięgają miłośnicy poezji, w szkolnej oraz uniwersyteckiej edukacji nie sposób pominąć nazwiska Szymborskiej, a jej wiersze inspirują muzyków, plastyków, filmowców. Kiedy zajrzymy do Internetu, to okaże się, iż lawinowo narasta czytanie i komentowanie utworów poetyckich Wisławy Szymborskiej.
A jednak edycja najcelniejszych utworów poetki w Bibliotece Narodowej jest potrzebna. Objaśnienia wierszy uświadamiają, jak rozległa jest erudycja Szymborskiej – ukryta w pozornie prostych stwierdzeniach i potocznej rozmowie z czytelnikami. Zaś Wstęp staje się przewodnikiem po najważniejszych tematach, motywach i rozwiązaniach formalnych tej poezji. Nie mogło w nim także zabraknąć uwag o biografii poetki, zmiennych czasach historycznych oraz omówienia felietonów, limeryków i kolaży Szymborskiej.
Jedna z poezji najambitniejszych intelektualnie, jeden ze światów poetyckich o najciekawszym sposobie istnienia – tak o twórczości Wisławy Szymborskiej pisał przed laty Jerzy Kwiatkowski.
Minęło dwadzieścia lat od otrzymania Nagrody Nobla przez poetkę, a jej twórczość nie straciła na aktualności. Najważniejsze pytania, jakie stawia Szymborska, pozostają frapujące i nierozstrzygalne. Czy da się w prostszy sposób i z większą przenikliwością pytać o czas, miejsce i cel pojedynczego istnienia?
Czemu w zanadto jednej osobie?
Tej a nie innej? I co tu robię?
W dzień co jest wtorkiem? W domu nie gnieździe?
W skórze nie łusce? Z twarzą nie liściem?
Dlaczego tylko raz osobiście? […]
Po tylu erach nieobecności? (Zdumienie)
Na tym właśnie polega siła poezji Szymborskiej: na prostocie i głębi zarazem, na osobliwej, pełnej dystansu do świata i siebie ironii, na stawianiu pytań i nieoczekiwaniu odpowiedzi, wreszcie: na wszechobecnym „eksperymencie życia”. Rutyna […] zostaje tu odrzucona, każda sytuacja, choćby była zwyczajna i codzienna, to właściwie niepowtarzalny eksperyment… – pisze we Wstępie Wojciech Ligęza.
Twórczość Szymborskiej doczekała się szerokiej recepcji i wielu opracowań, niemniej edycja najtrafniejszych utworów noblistki w serii Biblioteka Narodowa jest potrzebna. Obszerny Wstęp staje się przewodnikiem po tematach, ideach i licznych korespondencjach tej poezji, ukazuje niekwestionowane bogactwo motywów i rozwiązań formalnych, jakie stosuje krakowska autorka – począwszy od twórczości poważnej, aż po felietony, limeryki i kolaże. We Wstępie nie zabrakło także uwag o biografii noblistki i skomplikowanej historii XX wieku.
