Czasami kruk nie chce przestać krakać, koza uparcie skacze, w wyniku czego łamie nogę, a bóbr płacze rzewnymi łzami. Kiedy? I dlaczego? – czyli na tropach zagadek frazeologizmów w języku polskim. W świat powiedzonek o zwierzątkach wprowadza nas 15 historyjek nawiązujących do obszarów rodzinnej kultury, języka i tradycji. Ciekawe i nietuzinkowe – czasami rozbawią, czasami skłonią do przemyśleń na temat tolerancji, miłości i zrozumienia, a czasami zachęcą do łamania stereotypów i szukania konstruktywnych rozwiązań w każdej sytuacji i w każdej rodzinie. Dla dzieci stanowią świetną propozycję edukacyjną, dla czytających im rodziców inspirację do budowania jeszcze lepszych relacji z własnymi pociechami. Bo przecież jabłko nie pada daleko od jabłoni...

Zbiór 15 fabularyzowanych opowieści, których celem jest wyjaśnienie funkcjonujących w języku polskim frazeologizmów odnoszących się do świata zwierząt, oceniam nad wyraz pozytywnie. Napisany jest sprawnym, przystępnym językiem, a owe opowieści są nader udanym pomysłem przyciągającym uwagę młodego czytelnika, który pozna przy tej okazji bardzo ważny fragment leksyki ojczystego języka – fragment, który – co potwierdzają współcześni językoznawcy, a ja całkowicie się z tą obserwacją utożsamiam – odchodzi w przeszłość, a najmłodsze generacje mają z nim coraz więcej kłopotów komunikacyjnych. Taka jest nieuchronna ewolucja cywilizacyjno-kulturowa, ale z wielu powodów – głównie ze względu na tradycję wieków i konieczność zachowania ciągłości językowo-kulturowej – warto ją opóźniać. 
Jan Miodek