Język polski traktujemy nieco po macoszemu. Ostatecznie – każdy umie mówić i pisać po polsku, a jeśli nawet tylko tak nam się zdaje, to przecież inni uważają podobnie, więc problem znika sam z siebie. Język polski na tle innych szkolnych przedmiotów wypada blado, wepchnięty między godziny modnych i przyszłościowych godzin. Problemem języka polskiego jest to, że jego efekty nie są wymierne. Nie są policzalne. Nie przynoszą zysku. Rozmowy o znaczeniach tekstów literackich nie pomogą opłacić rachunków, a nawet – z punktu widzenia dzisiejszych zapotrzebowań na rynku pracy – może to opłacanie skutecznie utrudnić. Z takiego właśnie podejścia wyrasta bylejakość programowa, często w towarzystwie bylejakości prowadzących zajęcia. Z tym stanem rzeczy wszczyna polemikę Zofia Agnieszka Kłakówna, która w książce „Język polski. Wykłady z metodyki” poddaje, z jednej strony, twórczej krytyce różne niezbyt fortunne rozwiązania programowe, swoje uwagi wspierając bogatym zapleczem socjologiczno-psychologicznym, z drugiej – formułuje własną koncepcję wychowania humanistycznego, uzupełniając ją własnymi przykładami adekwatnego przekładu teorii na praktyczne rozwiązania.

 Podręcznik Zofii Agnieszki Kłakówny obiecuje, zgodnie z nadtytułem, prawdziwą szkołę "myślenia o zawodzie polonisty".

Pozycja obowiązkowa!

Wydawca poleca nowość w wersji papierowej i ebook:

http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/jezyk-polski-wyklady-z-metodyki,1853.html

 Recenzje:

Książka Agnieszki Kłakówny – napisana pięknym językiem, jasno, niezwykle przejrzyście, obramowana szerokim kontekstem literaturoznawczym, językoznawczym, antropologicznym, kulturoznawczym, filozoficznym, psychologicznym i pedagogicznym, pomimo niebywałej akademickiej erudycji Autorki i jej swady pisarskiej – jest całościowym podręcznikiem nauki zawodu dla nauczycieli języka polskiego, znaczącym niezależnie od biegunki chaotycznych „reform”. Przy tym stawiane polonistom szkolnym wymagania, na które składają się między innymi „entuzjazm, poczucie humoru i dystans do samego siebie”, Autorka sama wzorcowo spełnia. Z pełnym przekonaniem uznaję tę książkę za dzieło wybitne. Z recenzji prof. dr hab. Kazimierza Zbigniewa Kwiecińskiego.

 Całość nosi znaczący nadtytuł – Akademicki podręcznik myślenia o zawodzie szkolnego polonisty. [...] każde z użytych w nadtytule określeń ma swoje głębokie uzasadnienie [...] zasada porządkująca rozważania Autorki sprawia, że w odniesieniu do każdego z omawianych i proponowanych działań „metodycznych” poszukuje ona najpierw sensownej odpowiedzi na pytania najważniejsze z perspektywy „skoszarowanych” w szkole publicznej uczniów – „dlaczego?” i „po co?”, umożliwiając podjęcie określonych działań edukacyjnych, w danym czasie i miejscu, z konkretnymi młodymi ludźmi – zanim przejdzie się do propozycji odpowiadającej na pytania „co?” i „jak?”. Ten porządek myślenia [...] o edukacji warto polecić wszystkim, którzy się nią zajmują.

Z recenzji dr hab. Waldemara Martyniuka

  Zaprasza Oficyna Wydawnicza „Impuls“