Karol Wojtyła, późniejszy Jan Paweł II, należy do duchowych olbrzymów w społeczności świętych. W jego portrecie naszkicowanym przez rzeszę biografów dostrzegamy człowieka uczącego się rozpoznawać miłość Stwórcy i wyznaczone przezeń życiowe zadania. Dostrzegamy geografi czne miejsca, ponadnarodowe wydarzenia, kapłaństwo, biskupią i papieską posługę. Dostrzegamy rzesze współczesnych mu ludzi, a także świętych minionych pokoleń, z dorobku których czerpał. Dostrzegamy krzyż Chrystusa, bez którego nie pojawi się na świecie żaden święty. Dostrzegamy teatr, poezję, głębię teologicznej myśli i nabożeństwo maryjne, wiodące Wojtyłę od karmelitańskiego szkaplerza do całkowitego zawierzenia się Matce Chrystusa, czego wyrazem była papieska dewiza Totus Tuus – Cały Twój.