Oddawana w ręce czytelników książka jest zaledwie pierwszą z całego cyklu, który Autorka przygotowała, pozostając od lat pod działaniem magii Hogwartu. W kolejnych tomach postara się rozszyfrować zawarte w serii o Harrym Potterze aluzje filozoficzne, historyczne, polityczne i autobiograficzne. Objaśni nie zawsze zrozumiałe dla polskiego czytelnika realia. Zajmie się również językiem utworu, pełnym mistrzowskich instrumentacji i słownych szarad. Wskaże na inspiracje Rowling Biblią, mitologią grecką, rzymską, celtycką, nordycką i indyjską. Omówi bogatą symbolikę kulturową cyklu powieściowego. Skomentuje znaczenie i etymologię występujących w powieści zaklęć. Osobne miejsce poświęci kluczowi astrologicznemu i alchemicznemu, którym warto posłużyć się, czytając Harry’ego Pottera. Szczególną uwagę zwróci na intertekstualność cyklu, inspirowaną wielkimi dziełami literatury światowej, takimi jak Władca Pierścieni czy Bracia Karamazow. Omówi również konwencje gatunkowe, do których Rowling nawiązała, twórczo je przekształcając.

W tomie pierwszym próbuje odpowiedzieć na pytania: czym jest szkoła magii w Hogwarcie, jakie znaczenie ma obowiązujący w niej podział uczniów na cztery domy, czym jest ulubiona gra zespołowa czarodziejów – Quidditch. Przygląda się również bliżej domowi Gryffindor, do którego należą główni bohaterowie, objaśniając powiązaną z nim symbolikę oraz funkcję, jaką Gryfoni pełnią w magicznym uniwersum.

Tłumacz Harry’ego Pottera Andrzej Polkowski dokonał swoistej autorskiej przeróbki oryginału, czyniąc z wielopoziomowej, obfitującej w treści filozoficzne opowieści książkę popularną, adresowaną przede wszystkim do dzieci. Wersja polska została pozbawiona tak czytelnego w oryginale filozoficznego przesłania oraz psychologicznej głębi. Celem Autorki jest przybliżenie rodzimemu odbiorcy owych zagubionych w przekładzie sensów.

Ponieważ wszystkie nazwy własne w utworze są „mówiące” i stanowią ważny element charakterystyki miejsc oraz postaci, Autorka przytacza je i objaśnia, przywołując jednocześnie ich polskie odpowiedniki. Wymyślone przez Polkowskiego nazwy, takie jak: Tiara Przydziału, ulica Pokątna czy Zgredek, stały się częścią popkultury, więc nie sposób z nich zrezygnować. Autorka przedstawia jednak polskim czytelnikom ich angielskie pierwowzory i objaśniam, jakie skojarzenia budzą one u angielskiej publiczności.

Autorka przywołując fragmenty powieści, posługuje się własnymi tłumaczeniami. Całości nadała formę encyklopedyczną, wyraźnie wyodrębniając poszczególne zagadnienia, aby napisana książka mogła służyć dociekliwszym odbiorcom jako rodzaj przewodnika po realiach w trakcie lektury Harry’ego Pottera.

Do zobaczenia w Hogwarcie!