Podczas II wojny światowej zginęły miliony ludzi różnych narodowości. Wielu z nich wskutek zaplanowanych działań nazywanych „ludobójstwem”. Liczni historycy na Zachodzie używali tego słowa jedynie w stosunku do eksterminacji Żydów. Tymczasem Richard C. Lucas w swej pracy zrównał wojenne doświadczenia Żydów i Polaków. Skala nazistowskiego ludobójstwa w okupowanej Polsce wzbudziła zdumienie u zachodnich czytelników, w tym także u części historyków w dużej mierze koncentrujących wcześniej badania na zagładzie Żydów.

Autor odrzuca tezę o antysemityzmie Polaków i rozprawia się ze stereotypami dotyczącymi wielonarodowościowego społeczeństwa ówczesnej Polski. Sporą część książki poświęca powstaniu warszawskiemu i planowi wysiedlenia i eksterminacji Polaków w ramach „przesiedleń zabezpieczających Generalplan Ost”. W ramach tego planu na terenach RP miało zostać osiedlonych kilka milionów Niemców.

Prowokujący tytuł ma uświadomić czytelnikom dramatyczne losy Polaków, które często są zepchnięte na dalszy plan w opisie ludobójczych działań Trzeciej Rzeszy.