Małgorzata Lebda laureatką Nagrody im. Wisławy Szymborskiej 2022

9 lipca 2022 roku podczas uroczystej gali, która odbyła się w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie, ogłoszono nazwisko tegorocznej laureatki Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za najlepszą książkę poetycką wydaną w 2021 roku. Gala była częścią programu głównego 11. edycji Festiwalu Miłosza. Wcześniej, podczas majowej konferencji prasowej, ogłoszony został laureat Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za najlepsze tłumaczenie tomu poetyckiego na język polski wydane w latach 2018-2021.

Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej za najlepszą książkę poetycką wydaną w 2021 roku otrzymała Małgorzata Lebda za tom Mer de Glace wydany przez Wydawnictwo Warstwy. Laureatka otrzymała wyjątkową statuetkę inspirowaną jedną z wyklejanek Wisławy Szymborskiej oraz czek na 100 tys. złotych. Pozostali nominowani otrzymali po 5 tys. złotych.

Gdybym miał użyć jednej formuły opisującej tom „Mer de Glace” Małgorzaty Lebdy, powiedziałbym, że to spokój pełen tajemnicy. To próba przezwyciężenia niepokoju, „próba jasnego”, jak brzmi tytuł jednego z wierszy. – Andrea Ceccherelli, członek kapituły Nagrody im. Wisławy Szymborskiej

Tomiki poetyckie często składają się dziś z dwóch języków, dwóch dyskursów – są pisane wierszem lub rodzajem prozy poetyckiej. W tomie Małgorzaty Lebdy mamy do czynienia ze specyficzną indywidualną dykcją – małe prozy poetyckie, które przeplatają, a jednocześnie spajają ze sobą wiersze – noszą tytuł „Pory miejsc”. Oglądamy tu świat z perspektywy ekologicznej. Zresztą „temperament ekologiczny” wydaje się charakterystyczny dla wierszy Lebdy, wyraźnie wybrzmiewa również w jej pozostałych tomikach. Chodzi tu o rozmaitość, wielość języków, symbiozę ze światem ludzi, zwierząt, przyrody, drzew. Słowem – z tym wszystkim, co nas otacza. – Marta Wyka, członkini kapituły Nagrody im. Wisławy Szymborskiej

Do tegorocznej edycji Nagrody zgłoszono 276 polskich tomów poezji wydanych w roku 2021. Wyboru laureatów, a wcześniej pięciu nominowanych książek, dokonała kapituła w składzie: Andrea Ceccherelli (Włochy), Janusz Drzewucki (Polska), Xavier Farré (Hiszpania), Alina Świeściak (Polska), Marta Wyka (Polska), Jurij Zawadski (Ukraina).

Nominowani do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za książkę poetycką wydaną w 2021 roku:

Zuzanna Bartoszek, Klucz wisi na Słońcu, Wydawnictwo WBPiCAK
Jerzy Jarniewicz, Mondo cane, Biuro Literackie
Małgorzata Lebda, Mer de Glace, Warstwy
Krzysztof Siwczyk, Krematoria I. Krematoria II, Austeria
Dariusz Sośnicki, Po domu, Biuro Literackie

Nagrodę za najlepsze tłumaczenie tomu poetyckiego na język polski wydane w latach 2018-2021 otrzymał Wojciech Charchalis za przekład wierszy zawartych w tomie Heteronimy. Utwory wybrane Fernanda Pessoi wydanym przez wydawnictwo LOKATOR. Laureat otrzymał wyjątkową statuetkę inspirowaną jedną z wyklejanek Wisławy Szymborskiej oraz czek na 50 tys. złotych.

Wiele postaci zawartych i opisanych w tej antologii to autorzy wymyśleni przez Fernanda Pessoę w czasach wczesnej młodości, by nie powiedzieć: w dzieciństwie. Znakomita ich część nie napisała też wiele więcej, niż umieszczono w niniejszej książce. Nie ma to jednak wielkiego znaczenia, bo choć upada megalomański mit monstrualnie płodnego poety, to w dalszym ciągu pozostaje prawda o genialnym poecie, którego trzy heteronimy stworzyły dzieło wielkie.

Fernando Pessoa to najważniejszy poeta portugalski XX wieku i jeden z najważniejszych poetów europejskich XX wieku. Pisał nie tylko w swoim imieniu, ale również w imieniu wymyślonych przez siebie autorów, stosując różne poetyki. Tę różnorodność stylistyczną i osobowość oddał Wojciech Charchalis, znakomity iberysta znany jako tłumacz José Saramago czy autor nowego przekładu „Don Kichota” Cervantesa. Poezja Fernanda Pessoi jest jak wyzwanie, ale jest także dla czytelników niezwykłym odkryciem: odkryciem wybitnej osobistości twórczej. – Janusz Drzewucki, członek kapituły Nagrody im. Wisławy Szymborskiej

W poprzednich latach Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej otrzymali: Krystyna Dąbrowska za tom Białe krzesła i Łukasz Jarosz za tom Pełna krew (2013), Julia Hartwig za tom Zapisane (2014), Roman Honet za tom świat był mój i Jacek Podsiadło za tom Przez sen (2015), Jakub Kornhauser za tom Drożdżownia i Uroš Zupan za tom Niespieszna żegluga (przeł. Katarina Šalamun-Biedrzycka i Miłosz Biedrzycki) (2016), Marcin Sendecki za tom W (2017), Julia Fiedorczuk za tom Psalmy i Linn Hansén za tom Przejdź do historii (przeł. Justyna Czechowska) (2018), Marta Podgórnik za tom Mordercze ballady (2019), Anna Adamowicz za tom Animalia i Genowefa Jakubowska-Fijałkowska za tom Rośliny mięsożerne (2021).