Recenzja

Nagie posągi, brzuchaci gladiatorzy i słonie bojowe

Starożytność ze swoim panteonem tajemniczych Bogów, fantastycznymi legendami, mitami zawsze pociągała nie tylko badaczy, historyków, ale przede wszystkim pisarzy. Pamiętam moje pierwsze lektury „Mitologii” Parandowskiego, czy trylogię Karola Bunscha o Aleksandrze Macedońskim, a później "Iliadę" i "Odyseję" Homera. I koniecznie "Mity greckie" Roberta Gravesa. To była niesamowita przygoda czytelnicza, która znacznie wpłynęła na moją wyobraźnię.

 

 

Mam nadzieję, że lektura książki Garretta Ryana „Nagie posągi, brzuchaci gladiatorzy i słonie bojowe” dostarczy wam nie mniejszych czytelniczych emocji niż lektura powieści historycznych osadzonych w starożytności Conna Igguldena, Garainta Jonesa czy Mary Beard.

Wierzcie mi, pomimo wielu nieszczęść i kataklizmów dziejowych bardzo wiele faktów i artefaktów z okresu antyku i starożytności przetrwało do naszych czasów. Coraz więcej archeologicznych stanowisk odsłania przed nami bogactwo tamtych zamierzchłych czasów. Pozostało sporo źródeł pisanych, kronik czy traktatów. Pisma Tukitydesa, Cezara, Cycerona, Plutarcha, Arystotelesa, Demostenesa, Wergiliusza i wielu innych to istna kopalnia wiadomości i informacji. Umiejętność ich przetworzenia, scalenia różnych faktów powoduje, że zyskują na atrakcyjności. A autor tej książki uczynił z nich ciekawą ścieżkę popularyzatorskiej.

Jego kanał toldinstone na Youtube odwiedza tysiące internautów, wpisy na forach internetowych śledzą kolejni miłośnicy starożytnej wiedzy. Stąd też charakter tej publikacji, która grupuje ciekawostki z tych czasów podzielone sześć kategorii: „Życie codzienne”, „Społeczeństwo”, Wierzenia”, „Sport i czas wolny”, „Wojna i polityka” i „Dziedzictwo”, ,a każda z nich zawiera po osiem pytań, na które odpowiada w sobie właściwy, lekki sposób Ryan.

Bo ten nietypowy leksykon z racji swojej konstrukcji posiada trochę plotkarski charakter, pomimo to wszystkie swoje wywody autor osadza w historycznych faktach. Czasem dobudowuje swoją interpretację, ale po to przecież doktoryzował się z historii starożytnej Grecji i Rzymu, aby dzielić się z nami swoją wiedzą.

Autor „Nagich posągów i brzuchatych gladiatorów…” dzięki swojej internetowej wiedzy wie jakie najczęściej pytania mu internauci, stąd w „Życiu codziennym” odpowiada na pytanie: „Czy Rzymianie mieli szansę przeżyć operację, co było ich przysmakiem i czy śledzili przy tym upływ czasu?. W rozdziale „Społeczeństwo” odpowiada na pytania: „Ile mieli wzrostu?”, ile zarabiali i czy ich miasta były bezpieczne?” No ile tytułowe „Dlaczego tak wiele posągów przedstawia nagie postacie”.

Dla tych, którzy chcieliby poznać treść książki w wersji bardziej lapidarnej Ryan przygotował na końcu książki rozdział zatytułowany „Dodatek”. Streszczenia w formie wywiadu przeprowadzanego przez jednego z czytelników jego książki. Na końcu też zamieścił bibliografię poszerzającą wiedzę czytelników pt. „Dalsza Lektura” i bogate przypisy. Co razem daje nam wgląd w pracę nad książką, która wcale nie była taka prosta i łatwa.

Z masy tak wielu ocalałych faktów, ale także kronik, legend zbudowanie jasnej narracji, mającej przy tym wciągnąć czytelnika w grę w starożytność wymaga talentu i swoistego nosa do dziennikarskiej komunikatywności i oszczędności w słowach. Chodzi o to by nie zagadać samego siebie, no i czytelnika. Przekonajcie się o tym sami. Warto wejść z Garrettem Ryanem do np. Świątyni Apollina w Delfach, aby przekonać się, jakie wrażenia czekały na petentów w wyroczniach, w których przepowiednie stawiały dzieci?