Dziś przychodzę do was z recenzją niesamowitej, porywającej, oryginalnej i okrutnie zabawnej książki, jaką jest pierwszy tom cyklu opowiadającego o Charley Davidson, niezwykłej kobiecie, która zawodowo jest detektywem, zaś prywatnie... kostuchą.Od razu mogę wam powiedzieć, że oszalałam na punkcie tej historii!

Jak już wcześniej wspomniałam, Charley jest prywatnym detektywem i kostuchą. Co to oznacza? Jest swego rodzaju portalem między naszym wymiarem a "drugą stroną", pozwala przedostać się zmarłym tam, gdzie jest ich miejsce. Niestety często do naszej bohaterki wpadają truposze, którzy nie umarli śmiercią naturalną i chcą, aby mordercę dopadły konsekwencje jego czynu, a rodzina denata mogła być choć odrobinę spokojniejsza. Jakby tego było mało, Davidson nawiedzają dziwne sny. W każdym z nich główną rolę gra dziwny nieznajomy, ona i całkowity brak ubrań... Nasza detektyw pragnie odkryć tożsamość tej niesamowicie realistycznej mary, a także osobę, która jest odpowiedzialna za śmierć trzech prawników.

 

Dobra, zdaję sobie sprawę z tego, że opis może nie intryguje za bardzo, a do tego gatunek, do którego książka ta została przypisana, czyli paranormal romance też może nie zachęcać, ale ta książka jest tak niesamowita, że nie można przejść obok niej obojętnie.

 

Na wstępie zaznaczyć należy, iż "Pierwszy grób po prawej" to debiut Daryndy Jones, jednak praktycznie w ogóle tego nie widać. Jedyne, co może rzucić się w oczy, to lekki brak płynności przejść z jednego zdarzenia do drugiego. Nie jest to coś, co umie się od razu, tego po prostu uczy się z czasem, z każdą kolejną książką jest coraz lepiej. Autorka czasami troszkę zagmatwała fabułę, ale to jedyne, do czego mogę się w jakikolwiek sposób przyczepić. Wierzę, że druga, czy trzecia książka jest o wiele lepsza pod tym względem.

 

Pomysł na fabułę jest naprawdę oryginalny, w końcu w ilu książkach mamy do czynienia z tą prawdziwą, jedyną kostuchą? Śmierć jest pewnego rodzaju tabu, nie chcemy o niej rozmawiać, zwłaszcza, gdy odchodzi ktoś nam bliski. Co nas czeka po śmierci? Jak nasi bliscy sobie poradzą? Czy zmarli czuwają nad nami? Wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi. Darynda Jones zauważyła potencjał tego motywu i wykorzystała go, zamykając w powieści niezwykle przystępnej, zabawnej i kuszącej.

 

Do tego swego rodzaju wątek kryminalny. Handel żywym towarem, przemoc domowa i morderstwa.

 

Główna bohaterka "Pierwszego grobu po prawej" ma 27 lat (w końcu nie 16 czy 17!) i jest do bólu ironiczna, sarkastyczna i zabawna. Kocham ją. Chociaż waży tyle, ile ja bym chciała, więc nie, jednak jej nienawidzę. To babeczka z krwi i kości, którą... niezwykle trudno zabić. Nie ma w życiu zbyt wielkiego szczęścia: próba gwałtu, uprowadzenie, próba morderstwa i Bóg wie co jeszcze. Mimo tego wszystkiego się nie złamała i ma te przysłowiowe "jaja", które uwielbiam u bohaterek książkowych.

 

 

Zamknęłam telefon, opierając się niemądrej pokusie miziania się z ekranem (...)

Ale wtedy, zupełnie jak gdyby moje zwykłe promienne usposobienie nie dopuszczało takich negatywnych myśli na dłuższą metę (...), musiałam zobaczyć, że ta szklanka jest w połowie pełna. Najchętniej w połowie pełna Jacka Danielsa.

(...) to nie upadek Cię zabije, lecz nagła przerwa w spadaniu.

Wiesz, że cierpisz na ADHD, kiedy... Patrz! Kurczak!

Zamilkliśmy, bo tata przyniósł moją kanapkę, zaproponował mi dziesięć tysięcy dolarów za sprzątnięcie wujka Boba i poszedł sobie z moim nożem do smarowania, bo najwyraźniej postanowił sam go załatwić. 

- Jak twoje badania? Masz jakieś nowe wyniszczające choroby, o których powinnam wiedzieć?

Zdumiewające, jak łatwo rozwikłać zbrodnię, kiedy można zapytać ofiarę, kto ją popełnił.

Na początku każdego rozdziału znajduje się pewnego rodzaju "mądrość", np.:

 

Mam nadzieję, że zachęciłam was do tej książki choć troszeczkę, bo naprawdę zakochałam się w tej historii, no i znalazłam drugą (już? dopiero?) książkową przyjaciółkę. Uwielbiam tę kobietę i jedyne, czego żałuję to wydanie. Niestety w Polsce ukazały się tylko 3, z 11 części (dziękuję, za poprawkę:)). Mam nadzieję, że może jednak wydawnictwo skusi się na kontynuację tej serii, trzymam za to kciuki. Ja ze swej strony obiecać mogę, że kupię wszystkie tomy, choćbym miała wziąć kredyt w banku!