Recenzja

Ze świętymi na misjach

Chrześcijaństwo jako monoteistyczna religia objawiona oparta jest na naukach Jezusa Chrystusa przekazanych ewangeliach kanonicznych oraz treściach pism religijnych składających się na Biblię. Jezus powołał i uformował grupę uczniów (zwłaszcza 12 najbliższych – apostołów zarazem oddziaływał na otoczenie swą niezwykłą osobowością przez nauczanie (mądrość), czyny mocy (cuda, uzdrawianie) oraz mękę, śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie. To wszystko składa się na naukę i powszechną ewangelizację przez powołany do tego Kościół Katolicki.

Dzięki dynamicznemu rozwojowi społeczeństw w Europie, odkryciom geograficznym, zakładanym koloniom pozwoliło to na ekspansję chrześcijaństwa poza Europę; katolicyzm zdominował posiadłości hiszpańskie i portugalskie, dotarł do Indii, Chin, Japonii i Ameryki Południowej, protestantyzm głównie do Ameryki Północnej. Wysyłani na misje ewangelizacyjne księża z różnych zakonów czy misjonarze starali się w nie zawsze pokojowy sposób nawracać ludy zamieszkujące odległe ziemie na wiarę katolicką.

Publikacja ks. Zbigniewa Sobolewskiego skupia się na pokazaniu nam tych, którzy realizowali poprzez nauki Jezusa dobro, tworząc zręby szkolnictwa misyjnego, domów opieki nad chorymi czy starszymi ludźmi. Byli wówczas na etapie pierwszych misji kolonizacyjnych nielicznymi z licznych. Siłą rzeczy musieli im pomagać w dziele szerzenia wiary chrześcijańskiej  świeccy katechiści. Wielu z nich poświęciło temu swoje osobiste życie, spokój swój i swojej rodziny. Nie zawsze bowiem misje szerzące wiarę katolicką w Jezusa Chrystusa spotykały się w odległych i egzotycznych zakątkach z przychylnością ówczesnych władców. Wielu z nich oddało za to, to co ma najcenniejsze - własne życie. Większość po latach beatyfikowano czyniąc z nich świętych.

Zwykle kojarzymy ich z osobą Jezusa i cudami czynionymi przez nich za Jego wstawiennictwem. Ci święci o których pisze ks. Sobolewski również czynili cuda, ale były to cuda typu: nakarmić głodnych, odziać bezdomnych, uczyć za darmo dzieci z biednych rodzin, leczyć, tych, których nie było na to stać. W tamtych kolonizatorskich czasach wyższa hierarchia kościelna była temu przeciwna, np. władze kościelne Australii nakazały błogosławionej Matce Marii McKullop opłaty od dzieci za naukę, dopiero zmienił to swoją decyzją w 1888 roku papież Leon XIII.

Poznajemy tu między innymi takich Świętych, jak jezuitę Franciszka Ksawerego, tego, który jest bohaterem recenzowanej przeze mnie książki Cyrila Lepeigneuxa pt. „Na dworze cesarza Japonii”, „Matkę Afryki”, błogo. Marię Teresę Ledóchowską, „Świętego od miotły” – Marcina de Pores z Peru, pierwszego świętego czarnoskórego Amerykanina. Są wśród nich męczennicy, tacy jak Trzej bohaterowie z Meksyku: Krzysztof, Antoni i Jan, kilkuletni chłopcy, którzy oddali życie za wiarę ewangelizując mieszkańców Nowego Świata. Tragiczne są zwłaszcza losy afrykańskich męczenników z Ugandy, Japonii czy Wietnamu. Ich okrutna śmierć, z jednej niosła w sobie doświadczenie głębokiej wiary, z drugiej była przykładem dla wiernych, że ich czyny szerzyły przede wszystkim dobro, pomoc wzajemną, budowały wspólnotę, czego najbardziej bali się tamtejsi władcy i władze. Bowiem ludzie przyjmujący wiarę Chrystusa nie bali się doczesności, mając świadomość, iż nagrodą za godne życie jest zbawienie. Wszyscy ci Święci ziemscy działali w bardzo ciężkich i bezwzględnych czasach, wypraw konkwistadorskich, prześladowań innowierców, ludzkiego okrucieństwa wobec tych, którzy mają inną skórę i wyznają innego Boga.

Każdej historii towarzyszą krótkie komentarze, z kategorii „Musisz wiedzieć…”, gdzie skondensowano fakty z życia i obyczajowości mieszkających tam ludzo, zwykle otwierana jest miejscową złotą myślą, później jest krzyżówka lub quiz, a czasem zadanie i prośba o ułożenie własnej  Modlitwy. Naprawdę bardzo pouczająca i ciekawa książka, z której można dowiedzieć się bardzo ciekawych, nieznanych faktów z życia nie tylko opisanych tu Świętych, ale też o mieszkańcach egzotycznych dalekich krajów.