Fragment z tekstu Andrzeja Saja „Wehikuł pamięci” – o fotografii Andrzeja Paluchiewicza”:

„Obecność A. Paluchiewicza z kamerą fotograficzną w zespole „Laboratorium”, początkowo niezamierzona – staje się z czasem, wobec autorskiej pasji jej użytkownika, pewnym dopełnieniem całego, niejako performatywnego zamysłu Grotowskiego. Wiadomo bowiem, że sztuka performance w swej efemeryczności i okazjonalności, a jednocześnie wyjątkowości każdej akcji czy przedstawienia jest niepowtarzalna i, jako taka, powinna być zarejestrowana filmowo lub fotograficznie, jeśli chcemy zachować te powstające w procesie twórczym jej wartości.”

Fragment z tekstu Dominiki Laster „Mój Grotowski – Fotografie aktora Teatru Laboratorium”:

„Jerzy Grotowski (1933-1999) był kimś wyjątkowym. Kiedy przemawiał do dużego gremium, zgromadzone osoby odnosiły wrażenie, jakby zwracał się bezpośrednio do nich. Reżyser i teoretyk teatru odcisnął piętno na wielu indywidualnościach. Do dzisiaj odczuwają one szczególny związek z Jego postacią. „Mój” – zaimek dzierżawczy użyty w tytule katalogu, określa nie tyle zawłaszczenie, co próbę czułego połączenia intymnej zażyłosci i rodzaju przynależności.”

Odsłuchaj treść artykułu