Spotkanie z Bogusławem Kiercem w wersji online
Spotkanie z Bogusławem Kiercem w wersji online
Szczeciński Przegląd Literacki "Forma" ze Szczecina zaprasza na kolejny Czwartek Literacki z cyklu "13 muz", spotkanie on-line z poetą Bogusławem Kiercem promujące jego nową eseistyczną książkę zatytułowaną "„Płomiennie obojętny (o chłopcu, który chciał być Bogiem)”. Prowadzenie: Damian Romaniak.
Premiera na kanale YouTube Domu Kultury „13 Muz” 19 listopada 2020 (czwartek), godzina 19:00:
https://www.youtube.com/watch?v=InKEhSmwDZ4&feature=youtu.be
https://www.youtube.com/watch?v=InKEhSmwDZ4&feature=youtu.be
„Płomiennie obojętny (o chłopcu, który chciał być Bogiem)”
Nikt spośród literaturoznawców, krytyków, pisarzy i poetów nie zrobił dla twórczości Juliana Przybosia więcej niż Bogusław Kierc.
Esej, a właściwie eseistyczny poemat „Płomiennie obojętny”, wydaje się summą myślenia o poezji i zmysłowego odczuwania poezji, ukoronowaniem wieloletnich doświadczeń Autora, znanych czytelnikom z Jego wierszy i eseistyki.
Przy tym jest to książka najszlachetniej i najgłębiej personalistyczna: poezja i jej myślowo-zmysłowe źródła biją z jednej postaci: Juliana Przybosia. (Piszę „postaci”, bo idzie tu nie tylko o Przybosia - autora, ale także o Przybosia - osobowość pełniejszą nawet od własnej poezji! Przyboś jest tu archetypem poetycko-proroczego powołania). Nurty wywodów wnikają w drugą postać – Bogusława Kierca. Ten dialog jest intymny i obiektywistyczny, angażuje autobiograficzne dane obu poetów. I nie są to dane suche - mają one wielką ewokacyjną moc poetycką.
„Płomiennie obojętny” to najpiękniejsza i najmądrzejsza książka o poecie i o poezji jaką od lat w Polsce napisano (Piotr Matywiecki).
Nikt spośród literaturoznawców, krytyków, pisarzy i poetów nie zrobił dla twórczości Juliana Przybosia więcej niż Bogusław Kierc.
Esej, a właściwie eseistyczny poemat „Płomiennie obojętny”, wydaje się summą myślenia o poezji i zmysłowego odczuwania poezji, ukoronowaniem wieloletnich doświadczeń Autora, znanych czytelnikom z Jego wierszy i eseistyki.
Przy tym jest to książka najszlachetniej i najgłębiej personalistyczna: poezja i jej myślowo-zmysłowe źródła biją z jednej postaci: Juliana Przybosia. (Piszę „postaci”, bo idzie tu nie tylko o Przybosia - autora, ale także o Przybosia - osobowość pełniejszą nawet od własnej poezji! Przyboś jest tu archetypem poetycko-proroczego powołania). Nurty wywodów wnikają w drugą postać – Bogusława Kierca. Ten dialog jest intymny i obiektywistyczny, angażuje autobiograficzne dane obu poetów. I nie są to dane suche - mają one wielką ewokacyjną moc poetycką.
„Płomiennie obojętny” to najpiękniejsza i najmądrzejsza książka o poecie i o poezji jaką od lat w Polsce napisano (Piotr Matywiecki).
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
Bogusław Kierc
(ur. w 1943 r. w Bielsku-Białej) - poeta, krytyk literacki, aktor, reżyser, pedagog, edytor utworów Rafała Wojaczka, dramaturg. Uhonorowany Nagrodą PolCul Foundation (1986), Medalem im. Anny Kamieńskiej (1988), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) oraz Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010). Finalista Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego Orfeusz za tom „jatentamten” (2018) oraz za tom „Notesprospera” (2019), nominowany do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za tom „Osa” (2020). Mieszka we Wrocławiu. Wydał tomy poetyckie: „Nagość stokrotna” (1971), „Ciemny chleb” (1973), „Coraz weselsza, coraz mniej” (1978), „Ktokolwiek” (1980), „Niewinność” (1981), „Rezurekcja” (1982), „Modlitwa przeciw rozpaczy” (1985), „Łagodny, miły” (1986), „Źródło światła” (1988), „Dla radości” (1992), „Boże cielę albo dziurka wesołości” (1994), „Sekundy” (1994), „Widzialne Niewidzialne” (1996), „Raz Na Zawsze” (1997), „Tyber z piaskiem” (1997), „Czary” (1999), „Zaskroniec” (2003), „Szewski poniedziałek” (2005), „Plankton” (2006), „Cło” (2008), „Rtęć” (2010), „Manatki” (2013), „jatentamten” (FORMA 2017), „Osa” (FORMA 2019); tomy szkiców: „Przyboś i” (1976), „Teatr daremny” (1980), „Wzniosły upadek anioła” (1992), „Moje kochanki” (2001), „Cel sfer” (2003), „Ciało z mojego ciała” (2005), „Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera” (2007), „Płomiennie obojętny (o chłopcu, który chciał być Bogiem)” (DK 13 MUZ / FORMA 2020) oraz tomy prozy poetyckiej: „Bazgroły dla składacza modeli latających” (pierwsza część tryptyku „mniemania”, FORMA 2010), „Cię-mność”(druga część tryptyku „mniemania”, FORMA 2014), „Karawadżje” (trzecia część tryptyku „mniemania”, FORMA 2016), „Notesprospera” (czwarta część tryptyku „mniemania”, FORMA 2018).
(ur. w 1943 r. w Bielsku-Białej) - poeta, krytyk literacki, aktor, reżyser, pedagog, edytor utworów Rafała Wojaczka, dramaturg. Uhonorowany Nagrodą PolCul Foundation (1986), Medalem im. Anny Kamieńskiej (1988), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) oraz Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010). Finalista Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego Orfeusz za tom „jatentamten” (2018) oraz za tom „Notesprospera” (2019), nominowany do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za tom „Osa” (2020). Mieszka we Wrocławiu. Wydał tomy poetyckie: „Nagość stokrotna” (1971), „Ciemny chleb” (1973), „Coraz weselsza, coraz mniej” (1978), „Ktokolwiek” (1980), „Niewinność” (1981), „Rezurekcja” (1982), „Modlitwa przeciw rozpaczy” (1985), „Łagodny, miły” (1986), „Źródło światła” (1988), „Dla radości” (1992), „Boże cielę albo dziurka wesołości” (1994), „Sekundy” (1994), „Widzialne Niewidzialne” (1996), „Raz Na Zawsze” (1997), „Tyber z piaskiem” (1997), „Czary” (1999), „Zaskroniec” (2003), „Szewski poniedziałek” (2005), „Plankton” (2006), „Cło” (2008), „Rtęć” (2010), „Manatki” (2013), „jatentamten” (FORMA 2017), „Osa” (FORMA 2019); tomy szkiców: „Przyboś i” (1976), „Teatr daremny” (1980), „Wzniosły upadek anioła” (1992), „Moje kochanki” (2001), „Cel sfer” (2003), „Ciało z mojego ciała” (2005), „Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera” (2007), „Płomiennie obojętny (o chłopcu, który chciał być Bogiem)” (DK 13 MUZ / FORMA 2020) oraz tomy prozy poetyckiej: „Bazgroły dla składacza modeli latających” (pierwsza część tryptyku „mniemania”, FORMA 2010), „Cię-mność”(druga część tryptyku „mniemania”, FORMA 2014), „Karawadżje” (trzecia część tryptyku „mniemania”, FORMA 2016), „Notesprospera” (czwarta część tryptyku „mniemania”, FORMA 2018).
Na www FORMY prowadzi blog „BAZGROŁY Bogusława Kierca” – http://www.wforma.eu/bazgroly-boguslawa-kierca.html.
Wydarzenie na www: https://13muz.eu/.../19-11-czwartki-literackie-13-muz.../...
