"Islam. Jedenasta plaga”, Hege Storhaug,

"Islam. Jedenasta plaga”, Hege Storhaug,

Ważna książka: "Islam. Jedenasta plaga”, Hege Storhaug

Udostępnij

Islam. Jedenasta plaga to  książka o islamie, która bije rekordy popularności w Norwegii i na Islandii. Tytuł obowiązkowy dla osób interesujących się tą religią, zwłaszcza problematyką imigracyjną, perspektywami (lub ich brakiem) dialogu międzykulturowego, a także trudną sytuacją kobiet i dzieci z rodzin muzułmańskich.

Publikacja ukazała się w roku 2015 w Norwegii i natychmiast trafiła na listę bestsellerów. Do dziś ukazało się jej pięć wydań w łącznym nakładzie 100 tysięcy egzemplarzy.

Ta kontrowersyjna, trudna i wstrząsająca publikacja poświęcona jest zagrożeniom, jakie niesie ze sobą radykalny islam dla Europy. Stanowi tekst pełen wyzwań, zwłaszcza dla tych, którym bliska jest idea dialogu, tolerancji i współistnienia na poziomie wielokulturowym. Stawia Czytelnika przed trudnymi do zaakceptowania faktami, danymi statystycznymi oraz cytatami zebranymi w trakcie lat pracy dla Human Right Service – organizacji zajmującej się pomocą m.in. dzieciom i kobietom z rodzin muzułmańskich.

Storhaug w sposób bezkompromisowy rozprawia się z polityczną poprawnością, lękiem przed określeniami w rodzaju „islamofobia” czy „nietolerancyjność” oraz europejskim kompleksem kolonializmu. Pokazuje, że Norwegia, a wraz z nią cała Europa w ciągu następnych pięciu lat stanie w obliczu rosnącej potęgi islamu, który trudno, w świetle przedstawionych przez Autorkę danych, nazwać otwartym i przyjaznym dla wartości zachodnich – demokracji, równouprawnienia, wolności słowa. Autorka wielokrotnie podkreśla w swojej książce, że pozostaje w bliskich, przyjacielskich stosunkach z wieloma muzułmanami, którzy, podobnie jak ona, widzą w radykalnych wyznawcach swojej religii źródło niebezpieczeństwa, mogące zagrozić przyszłości świata, który znamy.

W żadnym wypadku jednak nie należy nazywać tej publikacji nawołującą do nienawiści i nietolerancyjności. Wręcz przeciwnie. Autorka staje w obronie tolerancji, równości, demokracji i wolności, dokładnie pokazując, co im zagraża. I choć bywa w swoich słowach bezkompromisowa i niełatwo jej stanąć w sposób w pełni obiektywny wobec opisywanych przez nią historii, raportów, wypowiedzi – trudno się temu dziwić. Bowiem rzeczywistość, jaka wyłania się z tego tekstu, nie pozostawi nikogo obojętnym.

Hege Storhaug to działaczka znana głównie w środowiskach lewicowych, a mimo to napisała książkę, która na pierwszy rzut oka zaprzecza tej formacji politycznej. Jest osobą znaną w krajach skandynawskich, a zainteresowanie nią po publikacji Islamu jeszcze wzrosło, zwłaszcza z uwagi na potężną falę krytyki, z jaką się spotkała

Kim jest autorka?

Hege Storhaug (ur. 21 maja 1962) jest norweską dziennikarką, autorką i aktywistką polityczną. Została zauważona w latach 90. w związku z działalnością na rzecz praw kobiet, zwłaszcza muzułmanek, jak również dzięki krytyce islamu i polityki imigracyjnej. Od roku 2002 jest dyrektorem informacyjnym w Human Rights Service, fundacji, którą współzałożyła z Ritą Karlsen.

Storhaug zajmowała się zawodowo siatkówką i z wykształcenia jest trenerką lekkoatletyki. Napisała pracę na temat zaburzeń odżywiania wśród kobiet uprawiających lekkoatletykę. Grała w kobiecej reprezentacji Norwegii w siatkówce i była trenerką zespołów wygrywających mistrzostwa narodowe.

W latach 1989-1990 pracowała dla lewicowego pisma Klassekampen. Ukończyła studia dziennikarskie w roku 1992, po czym zajmowała się dziennikarstwem jako wolny strzelec. Jednym z jej pierwszych ważniejszych tekstów jest napisany dla „Dagbladet” w roku 1992 reportaż na temat wymuszanych małżeństw wśród młodych muzułmanek. Był to pierwszy tego typu raport w Norwegii. Zanim rozpoczęła prace na historią opisaną w tym reportażu, miała lewicowe i antyrasistowskie poglądy, jednak to, co odkryła w trakcie zbierania materiałów do tekstu okazało się dla niej wielkim szokiem. Reportaż ten odbił się szerokim echem i wpłynął na zmianę prawa w Norwegii – wprowadzono zakaz wymuszanych małżeństw. W celu przeprowadzenia dalszych badań w połowie lat 90. wyjechała na dwa lata do Pakistanu, gdzie napisała książkę o swoich przeżyciach i doświadczeniach. Do roku 2015 była w Pakistanie 17 razy i nawiązała tam kilka bardzo bliskich przyjaźni.

Po publikacji książki pt. Hellig tvang (w wolnym tłumaczeniu Święty przymus) w roku 1998, Storhaug wyprodukowała dwa filmy dokumentalne do programu Rikets tilstand  i TV2, które zostały wyemitowane w październiku 1999 roku. Dotyczyły wymuszanych małżeństw oraz zabójstw honorowych w Norwegii i okazało się, że oba wywarły duży wpływ na norweską opinię publiczną. Następnie nakręciła film dokumentalny na temat obrzezania żeńskich narządów płciowych dziewczynek oraz o imamach wspierających tę praktykę. Program wyemitowany w TV 2 w październiku 2000 roku wywołał burzę – obnażył imamów filmowanych ukrytą kamerą, jak nawołują do praktyki obrzezania dziewczynek, a chwilę potem w wywiadach ją potępiają.

W roku 2002 Storhaug opublikowała raport opisujący dziewięć najprawdopodobniej honorowych zabójstw, mających miejsce w Norwegii do roku 2001.

Dokument o obrzezaniu żeńskich narządów płciowych wygrał dyplom SKUP w roku 2000 oraz nagrodę Gullruten przyznawaną za najlepszy film dokumentalny.

W roku 2002 Storhaug zaangażowała się w pracę nad dokumentem dla NRK na temat nieletnich (często przed 12 rokiem życia) panien młodych przywożonych do Norwegii. W tym samym roku współzałożyła fundację Human Rights Service, gdzie pracuje jako dyrektor informacyjny.

Wśród osób otwarcie popierających pracę Storhaug oraz działalność HRS znalazła się Ayaan Hirsi Ali, która w tekście pt. Women the Future of Freedom napisanym dla  American Enterprise Institute napisała,  że większość organizacji pozarządowych w Europie zachowuje się „zawstydzająco cicho” jeśli chodzi o walkę na rzecz praw muzułmańskich kobiet i dziewczynek, ale „w Norwegii jest jedna, która na problem ten zwróciła uwagę, Human Rights Service, kierowana przez odważną, zdeterminowana kobietę, Hege Storhaug”.

Wydana w roku 2006 książka Storhaug, pt. "But the Greatest of These Is Freedom: On the Consequences of Immigration" otrzymała Southern Norway’s Literary Prize i zdobyła przychylność krytyków.

Książka "Islam. Jedenasta Plaga" jesienią 2015 znalazła się na liście największych bestsellerów w Norwegii. W ciągu miesiąca od premiery sprzedano 20 tys. egzemplarzy i od tamtej pory było już kilka jej wznowień. Książka, wydana przez Autorkę niemal we własnym zakresie,  stała się popularna bez żadnej pomocy ze strony mainstreamowych mediów.

Fragment recenzji:

Islam, Jedenasta plaga” jest nie tylko publicystycznym krzykiem przerażonej przedstawicielki liberalnego świata Skandynawii, ale też reportażem z ulic umierającej Europy. Autora chodząc po islamskich dzielnicach we Francji czy Szwecji musiała ubrać się w to samo co w krajach arabskich. Na europejskiej ziemi, w krajach, które wyeliminowały w imię laicyzmu z przestrzeni publicznej chrześcijaństwo, trzeba przestrzegać religijnych norm islamu! Te opisy są najmocniejsze. Autorka obrazowo pokazuje jak zmienia się europejska ziemia. Jak bardzo islam wgryza się w jej ducha i jak go przemeblowuje. Jakiekolwiek górnolotne słowa tolerancjonistów nie mają żadnych szans w zestawieniu z reporterskim opisem tego co dzieje się w kolejnych, upadających pod ciężarem islamskiego fanatyzmu europejskich miast.

Storhaug wbija też szpile w wynurzenia europejskich intelektualistów, którzy użyją każdego, najgłupszego argumentu, by pielęgnować pedagogikę wstydu. „Idea Brevika zrodziła się z atmosfery, którą sami wytworzyliśmy.”- pisze jeden z cytowanych przez nią norweski polityk...(źródło: "Islam. Jedenasta plaga”. Tym razem Kasandra jest liberałką. Jej też nie posłuchają?", Łukasz Adamski, https://wpolityce.pl/kultura)


Fragmenty książki:

„A może powinniśmy się raczej spodziewać, że wraz ze wzrostem potęgi islamu w Norwegii na naszym społeczeństwie odciśnięte zostaną niezatarte ślady totalitarnej, niedzisiejszej ideologii? Załamania postępu, który kształtował norweskie społeczeństwo od czasów reformacji i oświecenia? Czy mamy wrócić do klimatu naszego własnego średniowiecza wraz z dyktaturą religijną, uciskiem kobiet, brakiem demokracji, do wielkich różnic między ludem a rządzącymi, do głębokich i brutalnych konfliktów, a w końcu do kraju, gdzie większość mieszkańców żyje w nędzy?”

„Mimo ogromnych rozmiarów terror nie jest największym zagrożeniem naszych czasów. Stanowi go raczej walka przywódców muzułmańskich w meczetach i różnych organizacjach, by wmusić nam własne wartości i sposób życia. Jak powiedział do mnie pewien ekonomista: Jeśli Norwegia doczeka głębokiego spadku ekonomicznego, to jeszcze nie powód do zmartwień. Dopóki istnieje podłoże wartości i cnót, podniesiemy się z upadku zawsze. Natomiast bez tego podłoża pryska przewidywalność naszej kreatywnej siły twórczej i protestanckiej etyki pracy.”

„Islam jest bowiem czymś znacznie więcej niż religią. Islam jest skończonym systemem socjalnym i politycznym. Jest monoteistyczną religią prawodawczą, która reguluje każdy aspekt życia prywatnego i społecznego. Jest wreszcie ideologią mocno zaangażowaną politycznie.”

„Krytyka bolszewizmu, dogłębna i mistrzowska, tak w wykonaniu intelektualistów, jak i polityków, również, jak odnotowałam, nigdy nie została zdefiniowana jako mowa nienawiści wobec prostego człowieka sowieckiego. Krytykę tę uznaje się za pełen udział w uwalnianiu narodów spod jarzma nieludzkiego, totalitarnego sposobu myślenia. Podobnie jest z krytyką nazizmu, której nie utożsamia się z krytyką przeciętnego obywatela Niemiec lat trzydziestych i czterdziestych ubiegłego wieku. Przekonanie, że przeciwnicy islamu szkalują muzułmanów jako takich, jest dla mnie wyciszaniem racjonalnej i uprawnionej krytyki islamu, co jest całkowicie sprzeczne z duchem oświecenia”.

„Po dziesięcioleciach znajomości, a nawet przyjaźni z muzułmanami, uważam, że istnieje wiele sposobów praktykowania islamu. Muzułmanin może nosić wiarę i duchowość we własnym wnętrzu, bez przekonania, że wiara musi przejść w szariat – prawny system kar i rodzinnych zasad. Można przecież mieć wewnętrzną wiarę i duchowość, które nie blokują chrześcijańskiego rozsądku. Niestety czysto teologiczne, duchowe przywiązanie do wiary jest pogardliwie odrzucane jako nieislamskie przez wszystkich liczących się uczonych i możnych tej religii. Tych, którzy żyją duchowością, a nie literą prawa, oskarża się, że nie pozwalają islamowi na pełną kontrolę nad swoim życiem osobistym, że pozwalają sobie na myśli wykraczające poza Pisma, jako wolne jednostki. W takich sytuacjach islamscy uczeni podnoszą palec i zarzucają poszukującym wolności muzułmanom herezję i odszczepienie.”

Tytuł: Islam.Jedenasta plaga
Tytuł oryginału: Islam. Den 11 landenplaque
Autor: Hege Storhaug
Przekład: Anna Nikolewicz
Wydawca: wydawnictwo Stapis
Miejsce i rok wydania: Katowice 2017
Wydanie: I
Objętość:336 stron
Format: 161 x 234 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-7967044-4
Cena katalogowa: 35.00 zł

Zamów: http://stapis.com.pl/?product=islam-jedenasta-plaga-hege-storhaug


Komentarze

Komentując naszą treść zgadzasz się z postanowieniami naszego regulaminu.
captcha

Poinformuj Redakcję

Jeżeli w Twojej okolicy wydarzyło się coś ciekawego, o czym powinniśmy poinformować czytelników, napisz do nas.

Twoich danych osobowych nie udostępniamy nikomu, potrzebujemy ich jedynie do weryfikacji podanej informacji. Możemy do Ciebie zadzwonić, lub napisać Ci e-maila, aby np. zapytać o konkretne szczegóły Twojej informacji.

Twoje Imię, nazwisko, e-mail jako przesyłającego informację opublikujemy wyłacznie za Twoją zgodą.

Zaloguj się


Zarejestruj się

Rejestrując się lub logując się do Portalu Księgarskiego wyrżasz zgodę na postanowienia naszego regulaminu.

Zarejestruj się

Wyloguj się