Zmarł Stefan Bratkowski

W wieku 86 lat po długiej chorobie zmarł dziennikarz, prawnik i pisarz Stefan Bratkowski. Był związany m.in. z „Po Prostu”, „Życiem Warszawy”, „Gazetą Wyborczą”, „Rzeczpospolitą”, Studiem Opinii i TOK FM. Przez dekadę był prezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Stefan Tadeusz Aleksander Bratkowski urodził się 22 listopada 1934 roku we Wrocławiu. W 1955 ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1954-1956 był zatrudniony jako pracownik naukowo-dydaktyczny tej uczelni.

Potem przez wiele lat był związany z mediami. Jesienią 1956 roku dołączył redakcji „Po Prostu”. Napisał z Januszem Roszką i Jerzym Zieleńskim kilka książek reporterskich, a ze swoim bratem Andrzejem książkę „Gra o jutro”, w której opisali zachodnie doświadczenia w zarządzaniu i postulowali przywrócenie pieniądza jako miernika efektywności zamiast wykonywania planów Od 1970 roku był redaktorem „Życia i Nowoczesności”, czwartkowego dodatku do „Życia Warszawy”. W październiku 1973 roku, razem z grupą czołowych dziennikarzy, został stamtąd zwolniony z przyczyn politycznych.

W latach 1980-1990 był prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, po czym został mianowany honorowym prezesem organizacji.

W latach 1991-1992 prezesem Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik. Pełnił także funkcje przewodniczącego Rady Programowej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego.

Jest autorem książek o tematyce ekonomicznej, historycznej i społecznej. W jego dorobku są m.in. „Nowy Marsyliusz czyli społeczeństwo inteligentne” (1981), „Kilka sposobów na niemożliwość, czyli poradnik dla tych, którzy nie wiedzą, że nic się nie da zrobić” (1983), „Jak robić interesy razem” (1989), „Wiosna Europy” (1997), „Najkrótsza historia Polski” (1998), „Pan Nowogród Wielki: prawdziwe narodziny Rusi” (1999), „Podróż do nowej przeszłości (2000), „Pod wspólnym niebem: krótka historia Żydów w Polsce i stosunków polsko-żydowskich” (2001), „Nieco inna historia cywilizacji: dzieje banków, bankierów i obrotu pieniężnego” (2003), a także esejów „W drodze do Montaigne’a” (2012) i „Kto na to przyzwolił?” (2013). Za „Pan Nowogród Wielki: prawdziwe narodziny Rusi” otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Nike.

W sierpniu 2011 roku., w 31. rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych, prezydent Bronisław Komorowski uhonorował Stefana Bratkowskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.