
Lidia Ostałowska
Zmarła reportażystka i pisarka Lidia Ostałowska


W wieku 64 lat, zmarła wybitna dziennikarka, pisarka, reportażystka i działaczka społeczna - Lidia Ostałowska. O jej śmierci na swoim FB poinformował Wojciech Tochman. Lidia Ostałowska pracowała jako reporterka w „Przyjaciółce” oraz magazynie „itd”.
W wyniku weryfikacji w czasie stanu wojennego została pozbawiona pracy. Współpracowała z podziemną „Solidarnością”. Po 1989 związała się z działem reportażu „Gazety Wyborczej”, gdzie pracowała do śmierci. W 2000 roku ukazało się pierwsze wydanie jej książki „Cygan to Cygan”, w 2011 roku książka „Farby wodne” (nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2012 oraz do Nagrody Gwarancje Kultury 2012), w 2012 – zbiór reportaży „Bolało jeszcze bardziej”.
Zajmowała się „dziennikarstwem równościowym”; była autorką reportaży „o tych, którym trudniej – o mniejszościach narodowych i etnicznych, o kobietach, o młodzieży z subkultur i o wykluczonych”.
Jeden z jej najsłynniejszych tekstów o młodych ludziach skupionych wokół zespołu Paktofonika „Teraz go zarymuję” (2001) był impulsem do stworzenia filmu „Jesteś Bogiem” (2012) Leszka Dawida. Reportaż o bezdomnych dzieciach w Petersburgu stał się punktem wyjścia do filmu dokumentalnego „Bezprizorni” (reż. Natalia Koryncka-Gruz), którego Lidia Ostałowska była współscenarzystką. Prowadziła wykłady w Instytucie Badań Literackich PAN oraz w prowadzonej przez Instytut Reportażu Polskiej Szkole Reportażu. Była jednym z fundatorów i członków rady Fundacji ITAKA. Jej teksty tłumaczono na fiński, rosyjski, rumuński, węgierski.