 
		        Zbigniew Herbert
19. rocznica śmierci Zbigniewa Herberta
 
		     
			 
 
			Mija 19. rocznica śmierci Zbigniewa Herberta – jednego z najważniejszych polskich twórców ubiegłego stulecia, poety, eseisty i dramaturga o imponującym dorobku, wyjątkowym autorytecie artystycznym i moralnym, laureata wielu polskich i zagranicznych nagród literackich, wieloletniego kandydata do literackiej Nagrody Nobla.
Z tej okazji pragniemy przypomnieć Państwu wiersz „Do Marka Aurelego”, który pochodzi z pierwszego tomiku Herberta pt. „Struna światła”, a który to poeta zadedykował swojemu mistrzowi, prof. Henrykowi Elzenbergowi.
Do Marka Aurelego
Dobranoc Marku lampę zgaś
 i zamknij książkę Już nad głową 
 wznosi się srebrne larum gwiazd
 to niebo mówi obcą mową
 to barbarzyński okrzyk trwogi 
 którego nie zna twa łacina
 to lęk odwieczny ciemny lęk
 o kruchy ludzki ląd zaczyna
 
 bić I zwycięży Słyszysz szum
 to przypływ Zburzy twe litery
 żywiołów niewstrzymany nurt
 aż runą świata ściany cztery
 cóż nam - na wietrze drżeć
 i znów w popioły chuchać mącić eter
 gryźć palce szukać próżnych słów
 i wlec za sobą cień poległych
 
 więc lepiej Marku spokój zdejm
 i ponad ciemność podaj rękę
 niech drży gdy bije w zmysłów pięć
 jak w wątłą lirę ślepy wszechświat
 zdradzi nas wszechświat astronomia
 rachunek gwiazd i mądrość traw
 i twoja wielkość zbyt ogromna
 i mój bezradny Marku płacz
 
				      			 
				      			 
				      			