
Album „Fortepian Chopina” z tłumaczeniem na japoński
Album „Fortepian Chopina” z tłumaczeniem na japoński


„Stosunkowo wiele i niewiele zarazem wiemy na temat domowego fortepianu Fryderyka Chopina - najmniej na temat instrumentu używanego przez kompozytora przed 1828 rokiem. Dlaczego w ogóle jest to dla nas takie ważne? Jeśli chcemy odtworzyć w przybliżeniu chociaż oryginalne brzmienie muzyki Chopina z tych czasów, to musimy wrócić do ówczesnego instrumentu […]. A różnił się on znacznie od znanych nam dzisiaj i używanych na estradach fortepianów” - napisał w albumie „Fortepian Chopina” Beniamin Vogel, muzykolog specjalizujący się w m.in. w instrumentoznawstwie.
W owym zbliżeniu się do Chopinowskiego brzemienia mogą nam dzisiaj pomóc fortepiany z epoki. Niestety, warszawski instrument polskiego twórcy uległ zniszczeniu w trakcie powstania styczniowego, a próbą artystycznego odtworzenia tego momentu jest słynny wiersz Norwida „Fortepian Szopena”. Jedyną szansą stało się zatem zrekonstruowanie warszawskiego fortepianu pochodzącego z warsztatu Fryderyka Bucholtza. Zadania tego podjął się słynny kanadyjski budowniczy fortepianów - Paul McNulty.
Na zamówienie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina McNulty - prowadzący obecnie warsztat w czeskim Divišovie, gdzie przeniósł się ze Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu najlepszego drewna do konstrukcji instrumentów - przygotował kopię warszawskiego fortepianu Chopina. Proces ten, od momentu ścięcia drzewa, aż po koncertową estradę, zatrzymują w czasie wyjątkowe fotografie Wojciecha Grzędzińskiego zaprezentowane w albumie. Historię instrumentu przybliża specjalistyczny artykuł Beniamina Vogla załączony w wersji polskiej, angielskiej i dodatkowo - japońskiej.
Nietypowy projekt graficzny wznowionego albumu Anny Nałęckiej-Milach prezentujący fortepianowe struny z jednej strony oprawy, z drugiej imitujący młoteczkowy filc, nie tylko pięknie wygląda, ale także niezwykle przyjemnie trzyma się go w dłoni. Potwierdzeniem jej unikatowości niech będzie choćby przyznana autorce projektu Nagroda Honorowa Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie. Książka jest dostępna w w sklepach Instytutu Chopina: stacjonarnych oraz online.
Fascynującą historię powstawania instrumentu opisują jego twórcy także w krótkim filmie dokumentalnym w reż. Piotra Stasika dostępnym na kanale YouTube Instytutu Chopina.
Materiały graficzne do pobrania na: https://pap-mediaroom.pl/ludzie-i-kultura/album-fortepian-chopina-z-tlumaczeniem-na-japonski
Źródło informacji: NIFC