Annie Ernaux, laureatką nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2022
Urodziła się 1 września 1940 w rodzinie sklepikarzy Alphonse’a i Blanche Duchesne. Wychowała się w robotniczej dzielnicy, co miało wyraźny wpływ na jej twórczość. W 1964 roku wyszła za mąż za Philippe’a Ernaux, z którym rozwiodła się po 21 latach. W 1971 roku ukończyła studia w dziedzinie literatury współczesnej na Université de Rouen. W latach 1966–1977[1] uczyła francuskiego w szkołach średnich, po czym została wykładowczynią na Centre National d'Enseignement par Correspondance[
Ernaux jest autorką krótkich, pisanych oszczędnym stylem autobiograficznych powieści, w których otwarcie analizuje ludzkie emocje. Jej wczesne powieści zawierają silne motywy feministyczne. Zadebiutowała w 1974 roku autobiograficzną powieścią Les Armoires vides o studentce wywodzącej się z klasy niższej, która poddaje się zabiegowi aborcji. Jej druga powieść Ce qu'ils disent ou rien, dzięki wnikliwym obserwacjom życia kobiet, przyniosła autorce porównania do twórczości Simone de Beauvoir. Przełomowym momentem w karierze Ernaux była publikacja powieści La place i Une femme opisujących życie i śmierć swoich rodziców. W swej twórczości zaczęła wtedy łączyć wymiar autobiograficzny, historyczny i społeczny.
Jest laureatką Nagrody Renaudot (1984, za powieść La Place), Nagrody im. Marguerite Yourcenar (2017, za całokształt twórczości), oraz Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (2022)[7]. W 2019 roku jej powieść Les Années w tłumaczeniu Alison L. Strayer[6] zdobyła nagrodę Warwick Prize for Women in Translation przyznawaną przez University of Warwick, a także znalazła się na krótkiej liście nominowanych tytułów do The Man Booker International Prize. Ernaux jest pierwszą kobietą, której za życia wydano dzieła w serii Quarto wydawnictwa Éditions Gallimard.
W Polsce opublikowano jej dwie powieści:
La Place, wyd. pol.: Miejsce. Iwona Badowska (tłum.). Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989.
Les Années, wyd. pol.: Lata. Magdalena Budzińska, Krzysztof Jarosz (tłum.). Wydawnictwo Czarne, 2022.
za www.wikipedia.org