Sejm upamiętnił Isaaca Bashevisa Singera w 40. rocznicę otrzymania Nagrody Nobla

W środę Sejm przyjął przez aklamację uchwałę upamiętniającą Isaaca Bashevisa Singera w 40. rocznicę otrzymania Nagrody Nobla, doceniając jego wielki wkład „na rzecz polskiej i światowej kultury, jego wrażliwość i oryginalność myśli”, przyjął.

Jak przypomniano w tekście uchwały, 40 lat temu, w 1978 roku, literacką Nagrodę Nobla otrzymał Isaac Bashevis Singer, urodzony na ziemiach polskich wielki pisarz i publicysta, którego twórczość – w języku jidysz – stanowi integralną część naszego dziedzictwa kulturowego. „W uzasadnieniu Akademia Szwedzka stwierdziła, że nagradza Singera za »pełną uczucia sztukę prozatorską, która wyrastając z polsko-żydowskich tradycji kulturowych porusza jednocześnie odwieczne problemy«" - napisano w uchwale.

„Isaac Bashevis Singer zajmuje wyjątkowe miejsce w historii Polski jako pisarz, który w swojej twórczości utrwalił i upamiętnił obrazy nieistniejącej już dziś na terenie naszego kraju tradycyjnej społeczności żydowskiej. Ten urodzony w Leoncinie na Mazowszu, a zamieszkały później w Warszawie i Biłgoraju twórca przedstawił w swoich dziełach barwny i bogaty świat Żydów mieszkających od wieków na terenach wschodniej Polski. Po emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1935 roku kontynuował działalność pisarską i dziennikarską, za którą otrzymał wiele nagród literackich. Isaac Bashevis Singer znany był także jako obrońca zwierząt” - czytamy.

„Doceniając wielki wkład Isaaca Bashevisa Singera na rzecz polskiej i światowej kultury, jego wrażliwość i oryginalność myśli, Sejm Rzeczpospolitej Polskiej przyjmuje dziś uchwałę w sprawie upamiętnienia wybitnego twórcy, wyrażając najwyższe uznanie dla jego dzieła oraz oddaje cześć jego pamięci” - podkreślono.

Isaac Bashevis Singer urodził się 21 listopada 1902 r. w Leoncinie koło Warszawy. Był synem chasydzkiego rabina. Jego matka, Batszewa, także pochodziła z religijnej rodziny rabinackiej z Biłgoraja. To od imienia matki Singer utworzył swój pseudonim literacki.

Singerowie mieszkali tam, gdzie ojcu rodziny udało się zyskać posadę rabina. Z Leoncina przenieśli się do Radzymina, a stamtąd do Warszawy na ulicę Krochmalną, którą później Isaac Bashevis Singer opisywał wielokrotnie w opowiadaniach i powieściach. Podczas pierwszej wojny światowej Singer wraz z rodziną schronił się w Biłgoraju na Lubelszczyźnie. Także ta miejscowość zajmuje wiele miejsca w jego utworach. W 1935 r. pisarz wyemigrował do USA.

Pisał w języku jidysz. Jego najpopularniejsze utwory to m.in Szatan w Goraju, Sztukmistrz z Lublina, Niewolnik, Szosza, Wrogowie. Do arcydzieł literatury należą krótkie opowiadania Singera, odznaczające się kunsztem narratorskim i wnikliwym zarysowaniem postaci. W 1978 r. Singer otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Zmarł 24 lipca 1991 r. na Florydzie w wieku 87 lat.

---

Komentarze