William Blake zainauguruje nowy cykl książek Biura Literackiego

"Wyspa na Księżycu” Williama Blake’a w tłumaczeniu Tadeusza Sławka zainauguruje nowy cykl książek Biura Literackiego „Klasycy europejskiej poezji”. Licząca ponad sto stron publikacja zawierać będzie obok tytułowego utworu także „Pieśni niewinności i doświadczenia”.

Książka przygotowywana jest na wrześniową Stację Literatura, w trakcie której zaprezentowane będą jeszcze trzy inne publikacje z tej serii. Nowa inicjatywa obchodzącego swoje dwudziestopięciolecie Biura Literackiego ma na celu przybliżanie polskim czytelnikom twórczości poetyckiej najważniejszych europejskich twórców. Zainteresowanych książką prosimy o wpisanie słowa TAK w odpowiedzi na tę wiadomość.

William Blake urodził się w 1757 roku w Londynie, gdzie zmarł w roku 1827. Myśliciel, mistyk, poeta, malarz – jedna z najwybitniejszych i najoryginalniejszych postaci kultury europejskiej. Jego prorockie poematy, takie jak „Milton” czy „Jeruzalem”, dociekały na nowo istoty chrześcijaństwa jako sposobu ocalenia autonomii jednostki w coraz bardziej uniformizującym się świecie przemysłowego kapitalizmu, którego Blake był jednym z najwcześniejszych i najbardziej wnikliwych krytyków. Dostrzeżemy tę krytykę w „Pieśniach niewinności i doświadczenia”, ale także w mniej znanym, wczesnym tekście „Wyspa na Księżycu”.

Stanisław Brzozowski pisał w „Pamiętniku”, że poezja Blake’a „jest jednym z wyjątkowych wypadków w dziejach ludzkiego ducha. Trzeba tylko ufać własnemu entuzjazmowi, aby widzieć, że Blake jest nie tylko natchnionym narzędziem podmuchów nieskończoności, lecz jasnym i głęboko świadomym własnych celów umysłem”. Wielki był także wpływ Blake’a na kontrkulturę lat 60. XX wieku. Jego teksty tłumaczyli m.in.: Stanisław Barańczak, Michał Fostowicz, Wiesław Juszczak, Ewa Kozubska, Jan Tomkowski.

W zamieszczonym w książce tekście o „Wyspie na Księżycu” Tadeusz Sławek pisze m.in.: „Blake nie traci z oczu współczesnych czasów. Mowa jest nie tylko o eksperymentach fizycznych i rodzącym się zainteresowaniu antykiem, ale także o modzie. Widzimy też, jak narastają sprzeczności wewnątrz nowoczesnego społeczeństwa. Wiemy, na przykład z zapisów prasowych i archiwów, że każdego roku w Wielki Czwartek tysiące dzieci z sierocińców maszerowało karnie do londyńskiej katedry św. Pawła, by pod czujnym okiem nadzorców publicznie zaświadczać o opiekuńczej trosce państwa”.

Tadeusz Sławek urodził się w 1946 roku w Katowicach. Jest absolwentem filologii polskiej i angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1971 roku pozostaje związany z Uniwersytetem Śląskim, a w latach 1996–2002 sprawował tam funkcję rektora. Wraz z kontrabasistą Bogdanem Mizerskim wykonywał eseje na głos i kontrabas. Zajmuje się historią literatury angielskiej i amerykańskiej, literaturą porównawczą, zagadnieniami życia publicznego. Jest autorem kilkunastu książek z zakresu historii i teorii literatury. W ubiegłym roku Biuro Literackie wydało w jego przekładzie „Samotność przestrzeni” Emily Dickinson.