Zakończenie działalności Instytutu Książki. Od 1 czerwca powstaje nowa instytucja
Z dniem 31 maja 2024 Instytut Książki kończy swoją dotychczasową działalność. Od 1 czerwca rozpocznie ją już jako nowa narodowa instytucja kultury o tej samej nazwie, która powstaje z połączenia dotychczasowego Instytutu Książki i Instytutu Literatury. Dyrektorem IK został Grzegorz Jankowicz.
Instytut Książki został powołany w 2003 roku przez ministra Waldemara Dąbrowskiego, a swą działalność rozpoczął w roku 2004. Celem działania Instytutu była promocja polskiej literatury i jej dziedzictwa, języka polskiego oraz polskiej książki i polskiego edytorstwa w kraju i za granicą, a także promocja czytelnictwa w Polsce.
Wśród najważniejszych dotychczas działań IK należy wymienić programy poświęcone przekładom literatury polskiej na języki obce (Program Translatorski ©Poland, Sample Translations), reprezentowanie Polski na najważniejszych imprezach branżowych za granicą, kampanię społeczną „Mała książka – wielki człowiek” czy realizację programów ministerialnych, także w ramach obu odsłon Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.
Instytut Literatury, który wraz z IK utworzy nową instytucję, został powołany na mocy zarządzenia ministra Piotra Glińskiego w 2019 roku. Jego głównym zadaniem było wspieranie twórców literatury niekomercyjnej, którym trudno zaistnieć na współczesnym rynku książki, a także podejmowanie działań na rzecz wymiany doświadczeń badawczych w zakresie literatury i jej kontekstów historyczno-kulturowych z krajami Europy Środkowej i Wschodniej.
Instytut Książki w nowej odsłonie będzie zajmował się przede wszystkim dbałością o rozwój kultury literackiej w Polsce, promocją polskiej literatury w kraju i za granicą, inicjowaniem i prowadzeniem działań proczytelniczych w Polsce, a także tworzeniem warunków sprzyjających rozwojowi rodzimej twórczości literackiej oraz wspieraniem rynku książki.
***
Grzegorz Jankowicz – sylwetka dyrektora Instytutu Książki
Urodzony w 1978 r., filozof literatury, eseista, redaktor, wydawca, krytyk i tłumacz. Dyrektor programowy Festiwalu Conrada. Redaktor działu kultury „Tygodnika Powszechnego”. Dyrektor programów literackich Fundacji Tygodnika Powszechnego. Juror Nagrody Conrada.
Autor publikacji, takich jak: „Po co jest sztuka? Rozmowy z pisarzami” (Kraków 2013), „Cmono. Rozmowy z pisarzami” (Kraków 2013), „Gombrowicz – Loading. Esej o formie życia” (Wrocław 2014), „Uchodźcy z ziemi Ulro. Eseje” (2015). Pod jego redakcją ukazał się tom „Opowieść o dwóch miastach. Wrocław i Kraków” (Kraków 2015), prezentacja Wrocławia i Krakowa jako miast literatury. Wspólnie z Anną Kałużą przygotował tomy: „Pracownia Poetycka Silesius. Rok 1: Foks, Sosnowski” (Wrocław 2015) oraz „Pracownia Poetycka Silesius. Rok 2: Matywiecki, Pasewicz, Pietrek” (Wrocław 2016). Z Zofią Król zredagował książkę „Wolne słowa. Zestaw do ćwiczeń indywidualnych i zbiorowych” (Gdańsk 2016). Z Alberto Manguelem napisał książkę „Małe języki, wielkie literatury. Small Languages, Big Literature” (Gdańsk 2017). Jest także autorem książek: „Blizny. Eseje” (Wrocław 2019) oraz „Życie w kuli. Parmigianino, Ashbery i sztuka przemiany” (Kraków 2020). Prowadzi warsztaty czytelnicze z młodzieżą, seniorami oraz osadzonymi.