
Forum Przyszłości Kultury 2023
Forum Przyszłości Kultury 2023


Już za dwa miesiące, w weekend 26, 27 i 28 maja 2023 roku w Teatrze Powszechnym w Warszawie, odbędzie się kolejna, szósta edycja Forum Przyszłości Kultury. Tegoroczne hasło Forum to: „Praktyki nadziei”. Już wkrótce ogłosimy program, na który złożą się liczne spotkania i dyskusje z aktywistkami, społecznikami, naukowcami, pisarkami i artystkami, a także warsztaty, działania performatywne i spektakle.
Wojna w Ukrainie, trzy lata pandemii, rosnące tendencje autorytarne w wielu krajach, niestabilna sytuacja ekonomiczna, kolejne kryzysy. A jednocześnie przykłady niezwykłej solidarności, ruchy protestów, niezgoda na autorytarne zapędy władzy, tożsamościowe przemiany, oddolne działania społeczne przynoszące duże zmiany. Tak wygląda krajobraz społeczny i polityczny Europy w 2023 r. Sytuacja ta jest wyzwaniem dla Polski i wszystkich państw regionu, ale też wywołuje nadzieję: zmusza do przemyślenia i przepracowania polityk tożsamości, pamięci, opowiadanych o sobie i przeciwko sobie narracji.
Jak na te zmiany odpowiada kultura? Jaki powinien być nowy projekt kulturalny dla Europy Środkowo-Wschodniej – możliwa nowa mapa wyobraźni?
W trakcie Forum Przyszłości Kultury 2023 chcemy przyjrzeć się społeczeństwom naszego regionu, badać nowe formy solidarnego, wspólnotowego działania obywateli, ich praktyki oporu wobec autorytaryzmów i populizmów oraz procesy formowania się nowych narracji dotyczących przyszłego kształtu polityki społecznej, kultury i ekonomii. Chcemy też badać, jaką rolę w tych procesach mogą odegrać instytucje kultury.
Nie wolno nam czekać na zakończenie obecnych kryzysów, musimy potraktować je jako dzwonek alarmowy. Powinniśmy więc zacząć kreować nową kulturową wizję Europy Środkowo-Wschodniej. Wizję kultury tego regionu autonomiczną od kultury rosyjskiej i egzotyzujących wizji narzucanych przez Zachód. Kulturę, która czerpiąc siłę z nadziei może zmieniać rzeczywistość.