Nie żyje wybitna tłumaczka Irena Lewandowska
Zmarła Irena Lewandowska (ur. 1931), tłumaczka książek z języka rosyjskiego, między innymi, Michaiła Bułhakowa, Arkadija i Borysa Strugackich, Wieniedikta Jerofiejewa, Bułata Okudżawy, Aleksandra Sołżenicyna oraz Anny Politkowskiej. Współpracowała z KOR. Po 1989 roku dziennikarka „Gazety Wyborczej”. Należała do SPP i Polskiego PEN- Clubu, była też w Zarządzie PEN.
Pogrzeb odbędzie się 12 grudnia o 12.00 na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Jako tłumaczka Irena Lewandowska zadebiutowała w 1948 r. przekładem prozy Leonida Pierwomajskiego "W tym samym polu", opublikowanym w piśmie "Przyjaźń". Przekłady, felietony, wywiady i artykuły publikowała także na łamach "Szpilek", "Dialogu" i "Polityki".
Jest autorką przekładów takich utworów jak "Jeden dzień Iwana Denisowicza" Aleksandra Sołżenicyna, "Życie pana Moliera", "Mistrz i Małgorzata" i "Fatalne jaja" Michaiła Bułhakowa (wraz z Witoldem Dąbrowskim), "Kieszonkowe przygody" Bułata Okudżawy, "Kolejka" Władimira Sorokina, "Noc Walpurgi czyli Kroki Komandora" Wieniedikta Jerofiejewa czy "Stalin" Edwarda Radzińskiego.
Była jedną z sygnatariuszek „Memoriału 101”, wyrażającego protest przeciwko projektowanym zmianom w konstytucji PRL (styczeń 1976). Współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, pracowała także w dzienniku „Niezależność” Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego była internowana, publikowała w pismach drugiego obiegu (m.in. „Wezwanie”, „Vacat”, „Kultura Niezależna”). Po 1989 r. współpracowała z „Gazetą Wyborczą”.
Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i polskiego PEN Clubu. Została odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1976), Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2007) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Była partnerką poety, publicysty i tłumacza Witolda Dąbrowskiego, wspólnie na polski przełożyli m.in. Jeden dzień Iwana Denisowicza Aleksandra Sołżenicyna i Mistrza i Małgorzatę Michaiła Bułhakowa.
Cześć Jej Pamięci!