Mamy przyjemność oddać w Wasze ręce kolejną publikację związaną z popularyzacją wiedzy oraz praktyki z zakresu edukacji równościowej.

Edukacja równościowa to interdyscyplinarny, ważny problem społeczny, rodzący – zwłaszcza dziś – nader pilną potrzebę prowadzenia debat o potrzebie i konieczności pracy na rzecz pogłębiania refleksyjności człowieka w złożonym świecie współczesnym, w którym równość oznaczać powinna nieredukowalne respektowanie niepodważalnych praw każdego człowieka, nie zaś ich redefiniowanie i określanie w zależności od potrzeby politycznej, czego skutkiem jest obserwowane kwestionowanie ochrony praw osób lub grup i tak zwykle narażonych na dyskryminację. Dlatego uznając, że konieczność szukania rozwiązań, docierania do istoty zjawisk i ochrony idei równościowych to również pilne zadanie dla przedstawicielek i przedstawicieli świata nauki, kultury, sztuki i organizacji pozarządowych, których głosu nie powinno i nie może zabraknąć w toczących się debatach publicznych, zdecydowaliśmy się wspólnie podjąć wyzwanie stworzenia tej monografii jako forum wymiany poglądów i doświadczeń, diagnozowania potrzeb oraz poszukiwania możliwości konstruktywnych rozwiązań skierowanych na przeciwdziałanie wszelkim przejawom dyskryminacji.

"Problematyka niniejszej książki jest znacznie bogatsza i ważniejsza, niż mogłoby jednostronnie czytane sugerować określenie „dla Innego” w podtytule Tworzenie przestrzeni i warunków dla Innego. Każdy przecież może zadać pytanie, pozornie zaskakujące, mające rację bytu: A dlaczego to tworzenie „dla Innego” musi mnie zajmować? Da się zresztą tę zbuntowaną postawę dalej niuansować; rzeczywiście może to rodzić dla wielu kłopot. Co ja jestem winny/a Innemu, gdy go nie znam ani nawet nie chcę znać czy nie mam okazji do znajomości? Jestem kształtowany/a przez nieuchronne ograniczenia sfer typowej socjalizacji, pozbawionej różnorodności w obszarach źródeł dla tożsamości: w repertuarze dostępnych ról, w dominujących stereotypach czy przekonaniach światopoglądowych, religijnych czy obyczajowych, w nawykach i gestach, aż po rytuały. Po co mi Inny, gdy ja chcę być właśnie taki, a nie inny? I chyba mam do tego prawo? Bo kto mi zabroni? Chyba mogę być, jakim chcę być? Należy podejmować takie pytania oraz widzieć w nich wyzwania edukacyjne, kulturowe i rozwojowe, a w końcu i etyczne. Otóż to zaskakujące czy wręcz niewygodne dla wielu pytanie ma także zaskakujące i niewygodne dla sceptyków odpowiedzi, uwalniające od stereotypów, od nieartykułowanych często, ukrytych w nieświadomości wręcz przesłanek różnych form hejtu, nietolerancji, agresji, a przynajmniej obojętności i lekceważenia. Lista tych odpowiedzi może być długo rozbudowywana".